Click here to add a message

___________________________________________________________________________________________

Messe anniversaire Mail	Website:	Gepost op07/04/2008 om 19h47
Petit mot de Simon lors de la messe anniversaire le 6 avril 2008: goede vrienden, chers ami(e)s, Tijd heelt alle wonden wordt wel eens gezegd. Maar er wordt wel meer gezegd. Natuurlijk, er is nog veel tijd.Nog erg veel tijd die de wonde zou kunnen zalven. Maar is er wel genoeg tijd? Krijgen wij wel genoeg tijd? Aangezien we hier weer verenigd zijn om dezelfde trieste reden als vorij jaar zouden we kunnen denken van niet. We zouden het verdriet de overhand kunnen laten nemen. Het als waakhond laten waken over ons geluk. We zouden kunnen denken dat er na regen enkel nog meer regen komt. Dan krijgen we inderdaad te weinig tijd. Maar we kunnen het ook anders zien. We kunnen het verdriet toelaten,erover nadenken en er een hele hoop bij voelen. Dat verdriet kan ons sterken. Op voorwaarde dat we het na verloop van tijd ombuigen in hoop,liefde en de zin en het vuur om het leven met beide handen en liefst meer aan te pakken. Met françois en zijn persoon:wie hij was, hoe hij dacht en vocht, in het hoofd en vooral in het hart,beste vrienden hebben wij niet alleen de mogelijkheid dit te doen. Nee, we hebben ook die plicht ! We zijn het François verschuldigd de tijd die ons gegeven is als een geschenk aan te nemen. Net de tijd die ons gegeven is moet ons bevrijden van alle schuld en reserve die we hebben. Omdat ze beperkt is moet ze als bevrijdend aanschouwd worden. François had ook zijn tijd. Maar François had ook de wijsheid die niet te laten impakken door verdriet en wanhoop. Als er iets is dat François ons leerde, of zou moeten leren is het wel die tijd te gebruiken,intens te gebruiken. Om lief te hebben,af en toe verdriet te voelen. En dat verdriet moet ons iedere keer weer naar de liefde,de vriendschap en het geluk leiden.

___________________________________________________________________________________________

Bonne Maman Mail	Website:	Gepost op07/04/2008 om 19h45
François, aujourd'hui tu reposes dans ce monde si secret et si mystérieux pour nous. Toi que nous ne pouvons plus ni voir ni embrasser, toi que nous aimons plus que tout, toi qui as trouvé la juste paix, là où tu es. Nous te prions de nous envoyer ta lumière afin que nous puissions croire au soleil quand il ne brille pas, croire en l'amour, même s'il ne brûle pas et croire en Dieu même s'il est silencieux.

___________________________________________________________________________________________

Caroline Duthoit Mail	Website:	Gepost op07/04/2008 om 19h44
J'ai beaucoup pensé à vous ce matin. J'aurais aimé être avec vous pour partager ce moment de recueil, de souvenir, d'amour autour de François. J'étais retenue ailleurs. Auprès d'un ami endeuillé lui aussi. A petits pas, la vie s'apprivoise comme la mort. Elle chuchotte au coeur ses émotions, des plus douces aux plus vives. Entre les nuages, le soleil est apparu. Timide, comme ce sourire au milieu des peines. Je vous envoie mes rais de lumière les plus réconfortants en ce dimanche aussi mitigé que notre petite musique intérieure. Bisous.

___________________________________________________________________________________________

Nele Mail	Website:	Gepost op02/03/2008 om 17h24
Seizoenen verstrijken examenperiodes gaan er niet meer voor wijken De klok tikt altijd maar voort Maar toch, François, hou ik woord: Elke dag denk ik aan jou hoeveel je voor mij betekent, en hoezeer ik nog steeds van je hou Maar met veel spijt in het hart moet ik toegeven dat het niet zoals in het begin is gebleven Toen kon ik voelen dat je me zag kon ik je stem horen, en genieten van je lach Ik werd het niet plots gewaar maar je aanwezigheid is stilaan minder voelbaar Nu al soms is het alsof je je tanden op elkaar klemt en klinkt de stem in mn hoofd meer en meer gedempt En dat ook na verloop van tijd het beeld voor mn ogen vervagen zal is misschien wel het pijnlijkst van al Want er is niemand die ik beter heb gekend en ik wil voelen dat je me mijn leven lang vergezeld Gelukkig brengen fotos en filmpjes je opnieuw tot leven en weet ik bij mezelf welk antwoord en reactie je zal geven Op korte tijd heb je me zoveel bijgebracht hoe je naar het leven keek en over de dingen dacht Een doordachte manier van denken en redeneren een volwassen manier van reageren Je was lief, bezorgd en behulpzaam je kon moeiteloos met bijna iedereen omgaan Je streed, je leefde, en wou niet zomaar afwachten ondanks alles kon je het leven met veel liefde toelachen Dankzij jou kijk ook ik anders tegen het leven aan die sterke persoon blijft voor altijd in mij bestaan Voor velen is God hun herder en op die manier, leef jij in mij verder Ik mis je

___________________________________________________________________________________________

Mail	Website:	Gepost op05/02/2008 om 12h01
Je t'admire!

___________________________________________________________________________________________

Stridje Mail	Website:	Gepost op04/02/2008 om 10h29
Dag François! Ik kom gewoon even langs om hallo te zeggen! Als je maar weet dat heel veel mensen nog alle dagen aan u denken! Groetjes!